20221229
20221222
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΡΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
December 21, 2022 IHA-Hellas Υποστράτηγος Δημήτριος ΒόγγοληςΑκρόπολη, Δημήτρης Βόγγολης, Ερνεστ Ρενάν, ΙΗΑ, αρχαίος πλούτος, επιστροφή κλαπέντων
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΡΕΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ
του Δημήτρη Βόγγολη, Υποστράτηγου ε.α., Συντονιστή ΙΗΑ-ΟΔΕΓ
Με αφορμή τα επιστραφέντα Θραύσματα του Παρθενώνα από τον Πάπα Φραγκίσκο μου έρχεται στο νου μου ένας αξιόλογος Ευρωπαίος, στοχαστής, ποιητής και συγγραφέας Ερνέστ Ρενάν (1823 – 1892), ο οποίος όταν ανέβηκε στην Ακρόπολη θαμπώθηκε από την τέλεια ομορφιά και το απέριττο κάλλος.
Εξέφρασε τον θαυμασμό του σαν προσευχή προς την θεά της σοφίας και του πολέμου Αθηνά με τον παρακάτω ποιητικό του λόγο.
Ώ ευγένεια. Ώ απλή και αληθινή ομορφιά. Θεά, που η λατρεία σου σημαίνει λογική και σοφία. Εσύ που το ιερό σου είναι ένα αιώνιο μάθημα συνείδησης και ειλικρίνειας. Αργά φθάνω στο κατώφλι των μυστηρίων σου. Φέρνω στο βωμό σου πολλές τύψεις συνείδησης.
“Για να σε βρω μου χρειάστηκαν ατελείωτες έρευνες. Τη μύηση που πρόσφερες, μ’ ένα χαμόγελό σου στον Αθηναίο σα γεννιόταν, εγώ την κατάκτησα έπειτα από πολλούς συλλογισμούς, με τον κόπο μακρών προσπαθειών. Εσύ μόνη είσαι νέα, ω κόρη, εσύ μόνη είσαι αγνή, ω παρθένα, εσύ μόνη είσαι υγιής, ω υγεία. Εσύ μόνη είσαι δυνατή, ω νίκη. Εσύ φυλάς τις πολιτείες, ω πρόμαχε. Εσύ έχεις ό,τι χρειάζεται από τον Άρη, ω Αρεία! Η ειρήνη είναι ο σκοπός σου, ω ειρηνική. Ο κόσμος δε θα σωθεί παρά γυρίζοντας σ’ εσέ, περιφρονώντας τους βάρβαρους δεσμούς του. Ας τρέξουμε. Ας έλθουμε όλοι κοπάδι.
Τι ωραία ημέρα θα είναι εκείνη που όλες οι πολιτείες που πήραν συντρίμμια από το ιερό σου, Βενετία, Παρίσι, Λονδίνο, Κοπενγχάγη, θα επανορθώσουν τις κλεψιές τους, θα σχηματίσουν ιερές θεωρίες για να σου ξαναφέρουν τα ερείπια που κατέχουν, λέγοντας:
Συγχώρεσέ μας Θεά, το κάναμε για να τα σώσουμε από τα κακά πνεύματα της νύχτας και θα ξαναχτίσουν τα τείχη σου με ήχους αυλών.
ΜΑΚΑΡΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΡΕΝΑΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΑΡΟΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΛΑΠΕΝΤΟΣ ΑΡΧΑΙΟΥ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΥ!
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ.
INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION
The Prayer of Ernest Renan at the Acropolis
By Dimitrios Voggolis, Lieutenant General (Retd), Coordinator of the International Hellenic Association’s (IHA) Committee – the Organization for the Preservation of the Greek Language (OPGL)
On the occasion of the return to Greece of three 2,500-year-old fragments of the Parthenon by Pope Francis, I am reminded of the remarkable European thinker, poet, and author Ernest Renan (1823 – 1892), who when he ascended the Acropolis was dazzled by its flawless beauty and unadorned splendor.
He expressed his admiration in the form of a prayer to Athena, the goddess of wisdom and war in the following abridged poetic speech.
Oh sublime nobility! Oh true and simple beauty! Goddess, the worship of whom signifies reason and wisdom. You whose temple is an eternal message of conscience and truth, I come late to the threshold of your mysteries; I bring to the foot of your altar much remorse.
To find you, I have had to research endlessly. The initiation which you conferred by just a smile upon the Athenian at his birth I have acquired by the labor of much reflection and the struggle of many attempts.
You alone are young, Oh Kore; you alone are pure, Oh Virgin; you alone are healthy, Oh Hygeia; you alone are mighty, Oh Victory! You protect the cities, Oh Champion; You possess what is needed by Ares himself, Oh Warrior of Ares; peace is your aim, Oh Peace bearer!
Salvation for the world is possible only by returning to your allegiance and by repudiating its barbaric ties. Let us hasten. Let us come forward in masses. Glorious will be the day when all the nations which have stolen the fragments of your temple – Venice, Paris, London, and Copenhagen and others – shall rectify their larceny, and form sacred missions to return these ancient fragments in their possession, proclaiming:
Forgive us, Oh Goddess. We committed these acts to save them from the evil spirits of the night and your walls shall be rebuilt to the sounds of flutes.
MAY THE PRAYER OF RENAN BECOME A LIGHTHOUSE SHOWING THE WAY FOR THE RETURN OF ALL OUR LOOTED ANCIENT WEALTH!
20221210
20221209
20221203
20221202
20221130
20221126
20221125
20221118
20221113
20221028
20221018
20221015
20221011
20221008
20221002
20220930
20220924
20220917
20220912
20220908
20220902
20220829
20220823
20220821
20220819
20220710
20220625
20220618
20220617
20220604
20220602
20220528
20220526
20220519
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΠΟΝΤΟΥ (Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ...
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ: ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΠΟΝΤΟΥ (Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ...: ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΦΙΛΩΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΟΥ ΠΟΝΤΟΥ (Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ) http://roykoymoykoy.blogspot.g...
20220517
Η ψυχική Εθελοδουλεία και κατάντια της Κοινωνίας
Η ψυχική Εθελοδουλεία των Ελλήνων, κυρίως μετα την Μεταπολίτευση, δεν έχει όρια. Ο Θουκυδίδης (460-398 π. Χ.) είπε: «Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της Πατρίδος εις τους εχθρούς, αλλά και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώσει του, δεν προβαίνει εις τις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω εις τους οποίους άρχει». Ο δε Γεώργιος Σουρής (1853-1919): «Οι Έλληνες πολιτικοί έχουν μονίμως ως επάγγελμα την σωτηρία της Πατρίδος. Γι΄αυτό και αποφεύγουν επιμελώς να τη σώσουν. Μετά την σωτηρία, δεν θα έχουν επάγγελμα!».
Η κατάντια όμως της Ελληνικής κοινωνίας αποτυπώνεται και εις την «απώλεια» των τριών (3) παιδιών της Πάτρας. «Οι πολύ μεθοδικοί, ψυχροί και ήρεμοι δράστες-γονείς εργαλοποιούσαν τα 3 παιδιά τους και χρησιμοποιούν τους θανάτους αυτών για να ευρίσκονται συνεχώς εις το επίκεντρο της δημοσιότητας. Μιας δημοσιότητας, αλλά και μίας κοινωνίας συνώνυμα και χαρακτηριστικά των οποίων όμως είναι η απόλυτη σιωπή, αδιαφορία, αναλγησία, αφασία, αδιαφάνεια, ανευθυνότητα, ατιμωρησία και υποκρισία κ.α.».
Ο Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ (1613-1689) είπε: «Η υποκρισία είναι τα λύτρα που πληρώνει η αμαρτία εις την αρετή». Ο δε Κωνσταντίνος Καβάφης (1868-1933) γράφει: «Η σιγή είναι βαρεία νόσος, σκιά και νυξ. Ο Λόγος είναι αλήθεια, ζωή, αθανασία». Και προσθέτω, «ότι δυστυχώς σήμερα οι άνθρωποι αδυνατούν να χειριστούν και την αλήθεια».
Σας στέλνω και ένα ενδιαφέρον άρθρο μου με τον Τίτλο «Ο πόλεμος εναντίον της Ρωσίας και η Ιστορία».
Σας παραπέμπω επίσης και εις τα κάτωθι πολύ ενδιαφέροντα άρθρα των κάτωθι:
- www.η θεομάχος εξουσία των ΗΠΑ και το τέλος τους, του Νικολάου Κατσιαβριά, 12.Μαρτίου 2022
- www.ουκρανία. Το βλέμμα του Νόαμ Τομσκι. LIFO 9.Μαρτίου22 και τα Μποκάκια 21.Μαρτίου 22
- www.νοαμ τομσκι: πλησιάζουμε το επικίνδυνο σημείο στην ιστορία της ανθρωπότητας –τι είπε για τον πόλεμο στην Ουκρανία. 11/04/2022
- www.ο πόλεμος που αλλάζει τον κόσμο. Του αντ/τήγου ε.α.Ιωάννη Μπαλτζώη 1.Απριλίου 2022
- www. Γιώργος Ρωμανός: Πρώτες ήττες ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ στον παγκόσμιο οικονομικό πόλεμό τους κατά της Ρωσίας, 8 Απριλίου 2022
- www. ekorinthos. Ευρωπαϊκή ένωση των ΗΠΑ; 28.Μαρτίου 2022 του Κωνσταντίνου Κωνσταντινίδη, Αμφικτύων.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Γεώργιος Εμ.Δημητράκης
20220516
«Ο Τρελός»
May 8, 2022 βκ Υποστράτηγος Δημήτριος ΒόγγοληςΓΚΕΜΜΑ, Δημήτρης Βόγγολης, Δημήτρης Λιαντίνης, Ο Τρελός, Nitse
«Ο Τρελός»*
Του Δημήτρη Βόγγολη,**
Διαβάζοντας τον σύγχρονο Έλληνα φιλόσοφο Δημήτρη Λιαντίνη στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών έργο του «ΓΚΕΜΜΑ»* ενθουσιάστηκα από την εξιστόρηση του έργου του μεγάλου Ευρωπαίου συγγραφέα Νίτσε «Ο Τρελός» – ένα έργο που η ομοιότητά του με τα σημερινά συντελούμενα στην Ουκρανία και γενικά στον πλανήτη Γη δεν έχει προηγούμενο.
Μια υπέρβαση της εσωτερικής ισορροπίας της αρετής των ηγετών του κόσμου κατά τον Πλάτωνα που κινδυνεύει να μετατρέψει ολόκληρο το σύμπαν σε αφανισμό.
Δεν έχετε ακουστά για κείνο τον Τρελό, που μέσα ντάλα μεσημέρι άναψε ένα φανάρι, όρμησε στη μέση της Αγοράς, και άρχισε να φωνάζει:
«Ψάχνω για το θεό, ψάχνω για το θεό!»
Εκεί υπήρχαν άνθρωποι πολλοί που δεν πίστευαν στο θεό. Και αναμεταξύ τους ο Τρελός ξεσήκωσε άγριο γέλιο. Απολέσθηκε, ρε; είπε ο ένας. Μήπως έχασε το δρόμο του σαν τα μικρά παιδιά; είπε ο άλλος. Μήπως κρύφτηκε κάπου; Μήπως μπαρκαρίστηκε σε καράβι, και έσυρε στην ξενιτειά; Έτσι ρώταγαν και γελούσαν.
Τότες ο Τρελός πήδηξε καταμεσής στους άθεους, τους κοίταξε άγρια στα μάτια, και είπε:
«Ρωτάτε πού πήγε ο θεός; Εγώ θα σας πω. Τον σκοτώσαμε! Εσείς κι εγώ τον σκοτώσαμε. Όλοι εμείς είμαστε οι φονιάδες του.
Μα πώς κάναμε τέτοιο κακό; Πώς φτάσαμε ν’ αδειάσουμε τις θάλασσες; Ποιος μας έδωκε το σφουγγάρι και σβήσαμε τους ορίζοντες; Πώς έγινε τρόπος να κόψουμε τη γης από το μαγνήτη του ήλιου; Για πού τραβάει τώρα η γης; Κι εμείς χωρίς τον ήλιο, για πού τραβάμε τώρα εμείς;
Κοίτα πώς γκρεμιζόμαστε μπροστά. Πώς τραβάμε πίσω, πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά. Σε όλα τα σημεία.
Στέκεται στη θέση του ακόμα το Πάνω και το Κάτω; Η στράτα μας δεν είναι μια περιπλάνηση μέσα στο ατελεύτητο Τίποτα; Η απογειάδα του άδειου χώρου δε μας παραφυσάει θανάσιμα; Δε γίνεται πιο παγερή η παγωνιά μας; Νύχτα πάνω στη νύχτα, δε μας κυκλώνει ζοφερότερη η νύχτα; Δέκα η ώρα το πρωί, και πρέπει ν’ ανάψουμε τα φανάρια μας.
Ακούστε, λοιπόν τους νεκροθάφτες! Τον κρότο που κάνουν, καθώς παραχώνουν το θεό. Δεν σας παίρνει τη μύτη η θεϊκή αποσύνθεση; Γιατί και οι θεοί σαπίζουν.
Πέθανε ο θεός! Ο θεός είναι νεκρός! Κι αυτοί που τον σκότωσαν είμαστε εμείς. Είμαστε οι φονιάδες πάνω απ’ όλους τους φονιάδες.
Ποιος μπορεί να μας παρηγορήσει τώρα; Το Άγιο και το Ισχυρό, εκείνο που άρμοζε ως τώρα σε τάξη τον κόσμο και τη φύση, στάζει αίματα ανάμεσα στα μαχαίρια μας.
Ποιος θα σκουπίσει τα ματωμένα μας χέρια; Ποια αγιασμένα ύδατα θα μας γίνουν καθαρμοί; Τι λογής αγνιστήριες γιορτές, τι λογής ιερούς αγώνες θα θεσπίσουμε; Το μέγεθος αυτής της πράξης είναι πάνω από το μέτρο των ανθρώπων.( υπερβολή εσωτερικής ισορροπίας και καταστροφική για τους λαούς του κόσμου).
Τώρα πρέπει οι ίδιοι εμείς να γίνουμε θεοί! Έτσι μόνο θα σταθούμε στο ύψος της πράξης του φόνου. Γιατί δεν εξανάγινε στυγερότερη πράξη. Αυτοί που θα ζήσουν μετά από μας, έχοντας πίσω τους ένα τέτοιο πελώριο έργο, θα ζήσουνε σε μια εποχή ανώτερη απ’ όλες τις εποχές μέχρι τώρα.»
Στο σημείο αυτό ο Τρελός σταμάτησε. Γύρισε τη ματιά του τριγύρω στους ανθρώπους, και οι άνθρωποι τον κοίταζαν χαμένοι. Ο Τρελός βρόντηξε τότες το φανάρι του στη γης. Και το φανάρι σβήστηκε σπάζοντας χίλια κομμάτια.
«Φτάνω νωρίς, τους είπε. Φτάνω προτού φτάσει το πλήρωμα του χρόνου. Ετούτη η πελώρια πράξη βρίσκεται καθ’ οδόν. Ταξιδεύει. Δε χτύπησε ακόμη στ’ αυτιά των ανθρώπων. Χρειάζεται χρόνο η αστραπή και η βροντή. Το φως των αστεριών χρειάζεται χρόνο. Οι πράξεις των ανθρώπων χρειάζονται χρόνο από τότε που γίνανε, ως τότε που θα φτάσουν στα αυτιά και στα μάτια τους. Και η πράξη τούτη είναι πιο μακρινή από τα μακρινά αστέρια. Και όμως, αυτοί που την κάμανε είμαστε εμείς!»
Λένε ακόμη πως εκείνη την ίδια μέρα ο Τρελός μπήκε σε πολλές εκκλησίες, και κλαίγοντας σύνθεσε το δικό του Requiem για τον αιώνιο θάνατο του θεού. Ύστερα βγήκε και είπε τα τελευταία του λόγια:
«Μα τι είναι αυτές οι εκκλησιές των ανθρώπων, αν δεν είναι οι σπηλιές και τα μνήματα του θεού;»
__________________________________________________________________________
(*)Από το βιβλίο: ‘’Γκέμμα’’ του Δ. Λιαντίνη, η μετάφραση του Στοχασμού 125, του Friedrich Nietzsche, που υπάρχει στο βιβλίο ‘’Η χαρούμενη επιστήμη’’.
(**) Υποστράτηγου ε.α., Συντονιστή ΙΗΑ-ΟΔΕΓ
__________________________________________________________________________
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ.
_________________________________________________________________________
INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION
20220421
20220417
The Beggar
By Anton Pavlovich Chekhov (1860-1904)
A Study Guide
Cummings Guides Home..|..Contact This Site..|..Chekhov Books at Amazon.com
.
Settings
Characters
Type of Work
Year of Publication
Style
Narration
Themes
Climax
Vocabulary
Questions and Essay Topics
Author Information
Complete Free Text
.
Plot Summary
By Michael J. Cummings...© 2007
.
.......A ragged panhandler with red cheeks and the look of liquor in his eyes appears at the door of Skvortsov, a Saint Petersburg lawyer, and tells a hard-luck story. He had been a schoolmaster, he says, but lost his job when officials on the Zemstvo, a local governing body, told lies about him. Now he has a job offer in Kaluga province but has no money to travel there.
......“Graciously help me!" he says.
......Skvortsov recognizes the fellow as the same man who approached him in Sadovoy Street two days before. At that time, Skvortsov says, “you told me . . . you were a student who had been expelled."
......The lawyer, threatening to turn the man over to the police, says being poor and hungry does not entitle him to lie. The beggar denies lying and says, “I can show documents."
......Skvortsov browbeats him further, telling him his lying is an insult to the compassion that the lawyer ordinarily shows to the downtrodden. The beggar remonstrates for a moment, then gives up, hangs in head in shame, and admits lying, saying he had been a member of the Russian choir but was fired for drunkenness. The lawyer tells him to get work, but the beggar says he can’t find a job.
......“Nonsense," the lawyer says.
......He tells the beggar he is just lazy, drinks too much vodka, and has become “false and corrupt." The beggar says he lacks the training to become a shopman, the class background to become a house porter, and the skills to work in a trade. He would chop wood, he says, but nobody’s hiring.
......The lawyer then directs his cook, Olga, to take the man to a shed to chop wood. After the beggar follows her, the lawyer stands at a window to watch as Olga and the beggar cross the yard, through dirty snow, to the woodshed. The beggar promptly sits on a block of wood and leans his jowls on his hands, but the cook throws an axe in front of him and begins barking orders. After the beggar pulls a log toward him, the lawyer goes to his study, satisfied that the work would be done. After an hour, the cook comes in and announces that the wood has been chopped. The lawyer produces half a ruble to give to the man, telling Olga that he may come to chop would on the first of every month.
......On the first day of the next month, the beggar earns his half-ruble although finds it difficult to stand up. In the ensuing months, the beggar again appears, earning more money (and once a pair of pants) for doing various odd jobs–sweeping snow, cleaning the shed, and so on.
......It so happens that Skvortsov is moving, and the beggar is supposed to load furniture and other items. However, he spends most of his time hanging his head and standing around while trying to keep warm. Luckily for him, Skvortsov is not watching, but van drivers laugh at the beggar for his ragged appearance and apparent laziness.
......After sending for the beggar, Skvortsov gives him a ruble, saying, “I see that you are sober and not disinclined to work." He then offers the man–Lushkov is his name–less strenuous work copying documents. He is to take a note to the lawyer’s colleague, who will assign him the writing. Happy that he has put a man on the right path, Skvortsov shakes Lushkov’s hand before the beggar leaves.
......Two years later, Skvortsov runs into Lushkov at the ticket booth of a theater. Lushkov tells him that he is doing well, earning 35 rubles working for a notary. Skvortsov is happy for him.
......“You know, in a way, you are my godson," he says. It was I who shoved you into the right way. Do you remember what a scolding I gave you, eh?"
......Lushkov thanks him, saying if Skvortsov had not set him straight he would still be as he was when he met the lawyer. He is especially indebted to the cook, Olga, whom he calls “a noble-hearted woman . . . who really saved me."
......When Skvortsov asks what she did to earn such high praise, Lushkov says she would scold him for drinking and call him a pitiable creature who has no gladness in the world and would probably end up burning in hell. She would cry for him and his lamentable lot in life.
......"But," says Lushkov, "what affected me most–she chopped the wood for me! Do you know, sir, I never chopped a single log for you–she did it all! How it was she saved me, how it was I changed, looking at her, and gave up drinking, I can't explain. I only know that what she said and the noble way she behaved brought about a change in my soul, and I shall never forget it. It's time to go up, though, they are just going to ring the bell."
......Lushkov then goes inside for the performance.
Settings
The action takes place in Saint Petersburg, Russia, in the late 19th Century at the home of a lawyer and at the ticket booth of a theater. Saint Petersburg–in northwestern Russia on both banks of the Neva River–was the capital of Russia between 1712 and 1918. Its name was changed to Petrograd in 1914, Leningrad in 1924, and back to Saint Petersburg in 1991.
Characters
Lushkov: Beggar who lies about his plight to arouse the sympathy of a lawyer and thereby get a handout from him.
Skvortsov: Lawyer who refuses to give Lushkov a handout but lets him work for money.
Olga: Skvortsov’s cook. When Lushkov comes to chop wood for Skvortsov, she becomes the beggar’s supervisor.
Van Drivers: Workers hired to transport Skvortsov’s furniture and other possessions after Skvortsov decides to move. They laugh at Lushkov, who is to assist in the relocation, when he merely stands around trying to keep warm.
Colleague of Skvortsov: Person who gives Lushkov work copying documents.
Notary: Person who hires Lushkov and pays him a salary of 30 rubles.
Type of Work and Year of Publication
“The Beggar" is a short story told with realism and restraint. Chekhov completed it in 1887.
Style and Narration
As in other short stories he wrote, Chekhov assumes the role of a third-person narrator who reports the details of a simple plot as if he is a witness observing the scenes and listening to the characters. He does not enter the minds of Lushkov, Skvortsov, or Olga to report their thoughts. Rather, he allows the characters’ actions and conversations to reveal their personalities and feelings. Chekhov also presents the setting and the events as quite ordinary and mundane even though what is taking place appears extraordinary in some way. The writing is to the point, avoiding excesses in descriptions and striving always to present a realistic and truthful portrayal of life in Czarist Russia.
Themes
Helping the Destitute: Which Approach Is Better?
Skvortsov the lawyer helps Lushkov the beggar only after the latter agrees to chop wood for the lawyer, who believes honest labor will reform Lushkov. Olga, on the other hand, helps Lushkov without making demands on him. True, she roundly scolds him with a sharp tongue, but she ends up chopping the wood for him. Whose approach to helping the needy is better, Skvortsov's or Olga's? That is an important question Chekhov poses in this story as an articulation of his theme. The author does not answer it; nor does he preach in favor of one approach or the the other. Proponents of no-strings-attached government assistance may fairly argue that Olga's approach is the more humane and more effective. Proponents of bootstrap private-enterprise may fairly argue that Skvortsov's approach is the more humane and effective because it forces Lushkov to begin taking charge of his destiny.
The Effects of Alcohol
Lushkov began to reform after abandoning his vodka habit, which was the agent that sank him into the abyss of poverty, indolence, and beggary. Vodka was first produced in Russia in the 14th Century. Russians of every era after that time turned to it to soothe their pains and banish their worries. It was a friend when the world had become the enemy.
Climax
The climax occurs when Lushkov reveals that it was Olga who chopped the wood and inspired him to reform.
Vocabulary From the Story
Amour-propre [uh MOR PRAW pruh]: French for self-esteem.
Kaluga: Province west of Moscow on the Oka River.
Kopeck: Currency unit worth 1/100 ruble.
Ruble: Basic currency unit in Russia.
Zemstvo: Elected council that administers government affairs in a Russian province.
About the Author
Anton Chekhov was born into a family of modest means and peasant ancestry, but he received a good education, studied medicine at Moscow University, and graduated as a physician in 1884. He helped support his family by grinding out hack short stories for newspaper publication. After he began writing more serious and more artistic stories, he gained the attention of the public and the critics. Today, he is recognized as one of the world’s most important writers of plays and short stories. The first edition of his complete works was published between 1900 and 1903. Click here for a study guide on Chekhov's play Uncle Vanya.
Study Questions and Essay Topics
1. Write an expository essay explaining what life was like for the lower classes in Russia in the second half of the 19th Century.
2. If a person like Lushkov asked you for help, would you respond with the lawyer's or the cook's approach? Explain your answer.
3. Which approach do you think the author favored?
4. After Lushkov says that it was Olga who chopped the wood and that it was Olga who truly reformed him, the story ends. Write an .....alternate ending that presents Skvortsov's reaction to Lushkov's disclosure.
.
20220414
20220409
20220406
20220310
20220309
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ.ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
Κύριε Πρωθυπουργέ
Σας απευθύνομαι για δεύτερη φορά σε Εθνικά θέματα με σκέψεις φρονίμου γέροντος, στις κρίσιμες αυτές ώρες να προβάλλετε στο Ευρωπαικο συμβουλιο αύριο , όσο ποτέ άλλοτε , το δίκαιο της Ελλάδος , όπως έδειξε το ενδιαφέρον στην Ουκρανία , να δείξει το ίδιο ενδιαφέρον ισότιμης αντιμετώπισης και για την Κύπρο που είναι και μέλος της.
Αν επιβληθούν κυρώσεις στην Ρωσία σε αντιστοιχία να επιβληθούν και στην Τουρκία διότι:
Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο και ενώ υπάρχουν καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ , η Τουρκία τις αγνοεί επί δεκαετίες.
Αναγνώρισε το ψευδοκράτος
Εγκατέστησε στρατεύματα κατοχής
Εκτόπισε 200.οοο Έλληνες
Δημιούργησε 7.000 Νεκρούς και 1500 αγνοουμένους
Τολμήστε το σήμερα παρά ποτέ , είναι η μόνη ευκαιρία να ζητήσετε μια ίση μεταχείριση και αν δεν γίνει αποδεκτό από την Ευρώπη ,η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να μείνει ουδέτερη.
Μετά τιμής
Δημήτρης Βόγγολης
Υποστράτηγος ε.α
Ποσειδώνος 14 Σαρωνίδα
Τ.6944357378
20220224
20220217
20220105
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)